...τα πάνω κάτω στη λειτουργία του ΟΣΕ και στις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες γενικότερα πλήττει άμεσα και τα συμφέροντα των εργαζόμενων του οργανισμού. Σήμερα, λοιπόν, οι σιδηροδρομικοί απεργούν, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για όλες αυτές τις αλλαγές, ιδίως για τις μετατάξεις, τις νέες συλλογικές συμβάσεις με τις μειωμένες αποδοχές και τις συνταξιοδοτήσει πλεονάζοντος προσωπικού. Οι εργαζόμενοι για χρόνια κατέθεταν προτάσεις και απόψεις για την αξιοποίηση της περιουσίας του ΟΣΕ προς όφελος του οργανισμού, για εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων ώστε να μην είναι ζημιογόνα τα δρομολόγια, για αναπροσαρμογή της τιμολογιακής πολιτικής και άλλες λύσεις που ουδέποτε ακολούθησαν οι δοτές διοικήσεις. Βλέπετε, κάθε διοίκηση φρόντιζε να κάνει πολιτική με τον ΟΣΕ, όπως έκαναν και οι διοικήσεις της Ολυμπιακής που την «ξετίναξαν» και την συρρίκνωσαν όσο δεν παίρνει. Διότι, η ακμή ή η παρακμή ενός οργανισμού κοινής ωφέλειας, δεν είναι υπόθεση των εργαζόμενων σ’ αυτών –ή τουλάχιστο μόνο των εργαζόμενων. Είναι πρωτίστως υπόθεση των διοικήσεων και όλοι ξέρουμε πώς διοικούνταν όλα αυτά τα χρόνια οι ΔΕΚΟ και κάθε δημόσιος φορέας, με την ανοχή του κράτους σε τερατουργίες που ζημίωναν το δημόσιο. Γιατί λοιπόν τα σπασμένα να τα πληρώνουν κι εδώ οι εργαζόμενοι;