Από τη μια πλευρά υπήρχε ο συνδυασμός του Απόστολου Κατσιφάρα, ενός ιδιαίτερα προβεβλημένου προσώπου, του μοναδικού μέλους της κυβέρνησης που άφησε το πόστο του για να κατέβει στις περιφερειακές εκλογές. Ενός πολιτικού με μακρά οικογενειακή πολιτική παράδοση, με ιδιαίτερους δεσμούς με την οικογένεια Παπανδρέου, με μεγάλη αναγνωρισιμότητα στην Αχαΐα, σχετικά μακρά κοινοβουλευτική θητεία, με απλά λόγια μια ιδανική πρόταση για να πάρει άνετα τις εκλογές σ’ ένα από τα παραδοσιακά «κάστρα» του ΠΑΣΟΚ.Από την άλλη πλευρά υπήρχε ο συνδυασμός του Γιώργου Παπαναστασίου, ενός προσώπου μάλλον άσημου, που γνώρισε την αμφισβήτηση ακόμη και από στελέχη του κόμματος που τον στήριξε. Δεν είχε τις «περγαμηνές» του αντιπάλου του, αντινομάρχης Αιτωλοακαρνανίας ήταν, χωρίς ιδιαίτερη πείρα στα πολιτικά πράγματα. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που περίμεναν ότι ο Κατσιφάρας θα κέρδιζε από την πρώτη Κυριακή, όμως ο Παπαναστασίου τον οδήγησε στην δεύτερη Κυριακή, όπου με τόσο μεγάλη αποχή κατάφερε να αποσπάσει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό –για την συγκεκριμένη «πράσινη» Περιφέρεια- του 43%, σε μια πολιτική συγκυρία όπου το ΠΑΣΟΚ είναι κυρίαρχο πολιτικά, κυβερνά τη χώρα, ενώ η ΝΔ προσπαθεί ακόμη να βρει τον «βηματισμό» της.Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι, ότι η κάλπη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, όντως έστειλε μήνυμα προς την Κυβέρνηση, δεδομένης της ιδιαιτερότητας της περιοχής να καταγράφει μεγάλες ποσοστιαίες διαφορές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το ζήτημα είναι αν οι παραλήπτες του μηνύματος θα το αξιολογήσουν ανάλογα…Πέλεκυς